Warenhuis
Het is vandaag zondag en het is net of de bussen een andere route rijden. Rond zes uur ’s avonds sta ik bij de bushalte te wachten waar ik al twee keer eerder ben opgestapt. Eerst passeert er een bus de halte in de tegenovergestelde richting dan normaal. Daar ben ik zo verbaasd over dat ik vergeet te zwaaien naar de chauffeur. Tien minuten daarna zie ik in de verte de bus aankomen uit de richting die ik verwacht. Dan gaat die bus, voordat de halte wordt aangedaan, opeens naar rechts een zijstraat in. Die bus zie ik daarna niet meer terug. Zou op deze zondag dan de busroutes anders zijn? Ik besluit een stukje terug te lopen richting die zijstraat, dus als er weer een bus aankomt dan heb ik die bus voordat de chauffeur weer onverwachts rechts af gaat. Al met al wacht ik zo’n drie kwartier op de bus die uiteindelijk toch verschijnt en de normale route volgt.
Mijn doel is het warenhuis Kirpalanie in het centrum van Paramaribo, want ik mis nog wat huishoudelijke zaken voor mijn apartementje. Dit warenhuis dat adverteert met de slogan: “where you always buy better and get cheaper than the rest”, is op zondag open tot acht uur ’s avonds. In de bus speelt Surinaamse muziek op een stevig volume en de zanger roept steeds dat hij de ‘handjes omhoog’ wil zien. Bij ieder halte stappen er steeds weer mensen in en uit en het blijft redelijke druk in de bus. Met prettige verwondering kijk ik naar de schoonheid van de Surinaamse dames die er altijd goed verzorgd en gekleed uit zien. Het gaat wat regenen en door de open raampjes van de bus krijg ik een frisse verkoeling. Enkele dames achter mij vinden dat wat minder prettig en ik word op de schouder getikt. Niets zeggend wijzen ze naar het open raampje. Ik schuif het raampje dicht en er breekt een stuk zwart plastic van het sluitmechaniek af.
Het eindpunt van lijn 9 is in de Steenbakkerijstraat en vanaf hier is het warenhuis Kirpalanie vlakbij. Het regent nog steeds, maar ik word niet echt nat als ik onder de overkappingen van de winkels blijf. Ik was nog niet eerder in het warenhuis geweest maar ik had wel gezien dat ze hier van alles hebben op het gebied van huishouden, kleding, kantoorartikelen, gereedschap en dergelijke. Eerst maar eens verkennen en rondlopen met het lijstje bij de hand. Een deurmatje heb ik nodig omdat ik anders te veel vuil mee naar binnen loop. Op de tweede etage vind ik een ruime keus aan matjes. Ik kies een simpele grijze mat. Nu vandaag niet nodig, maar wel zie ik dat er een ruime keus is aan goedkope kleding. Naar beneden, verder met het lijstje. Ik zie een bureaulampje dat ik wil hebben, want het TL-licht om mijn kamer vind ik te ongezellig. Er loopt ruim voldoende personeel, dus de eerste dame die ik tegenkom vraag ik waar een gloeilampje te vinden is. Vanaf nu krijg ik persoonlijke begeleiding. Ze heeft maar twee lampen: een vreselijke lelijke spaarlamp die voor de helft uit het lampenkapje steekt, of een spot die veel te fel is. Maar ze demonstreert enthousiast beide lampen. Dan toch maar ergens anders kijken voor een gloeilampje. Dan zoek ik nog kledinghaakjes voor in de badkamer. De winkeldame neemt mij mee naar een paar hoeken van de winkel waar ze haakjes heeft. Bij mijn aankoop van 4 SRD krijg ik een volledige begeleiding. De verpakking is een beetje kapot en daarom geeft ze nog korting ook. De schroefjes ontbreken en ze gaat op zoek in laatjes en doosjes om twee houtschroefjes te vinden. Ze vindt twee schroefjes die wat lang lijken, maar ze besteed veel tijd om te zien of die wel voldoen bij de badkamerhaakjes. Dan gaat ze nog op zoek naar een stukje plakband om de schroefjes zorgvuldig vast te plakken aan de verpakking. Dat alles bij een aankoop van nog geen euro. Ik bedank deze vriendelijke mevrouw uitvoerig. Bij de kassa worden mijn aankopen netjes ingepakt en ik word als koning klant de winkel uitgezwaaid.